De heilige graal
Er was eens, op een plaats heel lang geleden en in een tijd hier ver vandaan, een kasteel dat Camelot heette. Dit kasteel was van een hele beroemde koning. Deze koning heette Arthur en hij was zo beroemd omdat hij vrede had gebracht in een verscheurd land. Hij had daarvoor oorlog moeten voeren en monsters moeten verslaan. Hij had allemaal dames moeten redden en hij had zelfs moeten trouwen met een vrouw die van iemand anders hield.
Het was niet makkelijk geweest, maar het was wel gelukt. En nu zat het zware werk er op en was er een tijd van rust aangebroken. Heeeeel veel rust.
‘Ik verveel me te pletter’, zei Arthur. Hij keek eens om zich heen en zag dat er nog maar drie ridders aan zijn Ronde Tafel zaten. De rest was in slaap gevallen aan de ontbijttafel of verdwaald in de voorraadkast. De enige die er nog zaten waren de ridders Gawain, Bors en Galahad.
‘Ik wou dat iemand weer eens iets spannends deed’, klaagde Arthur, ‘Dat één van jullie weer eens een avontuur beleefde, zodat er weer een beetje leven in de brouwerij kwam.
Vanuit de kasteelbrouwerij kwam het geluid van een snurkende ridder die er zijn roes uitsliep.
Arthur zuchtte: ‘Weet er iemand wat? Alsjeblieft?’
Gawain, die er om bekend stond een liefhebber van vrouwelijk schoon te zijn, keek op.
‘Oe, ik weet wel wat, denk ik. Toen ik laatst met een meisje stond te zoenen, vertelde ze me over de Heilige Graal. Da’s een hele mooie beker, die symbool staat, voor het Goddelijke, en voor het Godinnelijke en heel boeiend allemaal. Echt de hoofdprijs, zeg maar. Die Graal ga ik voor je zoeken, koning. Dat is pas een avontuur!’
Arthur fleurde helemaal op. Een echte Graal! Dat zou wat zijn!
En Gawain verliet Camelot en ging op pad om de Graal te vinden. Het ging een hele tijd goed. Gawain had er zin in en was best gefocust en was van plan er echt voor te gaan….
Even…
Totdat hij een meisje tegen kwam bij een waterput in een dorp, en hij had nou eenmaal een zwak voor mooie meisjes en hij kon er toch niks aan doen dat de Graal ineens vergeten was?
Na een tijdje kreeg Arthur in de gaten dat Gawain niet terug kwam.
‘Wat kan er toch gebeurd zijn?’, vroeg hij.
‘Gawain kennende’, zei Bors ‘is hij een meisje tegen gekomen en als je niet echt gefocust bent, als je niet goed genoeg je best doet, dan lukt het nooit. Ik zal die Graal wel voor je vinden koning Tuur, want ik doe altijd heel erg mijn best. Nog erger dan erg, nog bester dan best, zelfs!’
En Bors verliet Camelot. Bijna.
Want eerst ging hij zijn harnas aantrekken. Maar hij kon niet beslissen welk harnas het beste zou zijn voor deze gelegenheid. En het moest natuurlijk wel perfect. En toen hij eindelijk een harnas aanhad, ging hij zijn zwaard uit de wapenkamer halen. Of kon hij maar beter een extra dolk meenemen? Of misschien toch een kruisboog? En zou een rond schild het beste zijn? Of toch een vierkante? Want het moest echt wel perfecter dan perfect.
En na een tijdje kreeg Arthur in de gaten dat Bors niet terug kwam.
‘Wat kan er toch gebeurd zijn?’, vroeg hij.
‘Bors kennende’, zei Galahad, ‘is hij niet eens vertrokken. En dan is terugkomen met een Graal nogal lastig. Mag ik het avontuur aangaan, koning? Want ik hou van avontuur en het is waarvan mijn hart gaat zingen. En zo’n Graal lijkt me helemaal te gek. Om te vinden en aan jou te geven en zo met z’n allen het Goddelijke en Godinnelijke te vinden en zo. Mag ik? Mag ik? Mag ik?’
En hij mocht. Hij besteeg zingend zijn paard en reed fluitend weg van Camelot. Hij reisde neuriënd door het bos en hij kreeg de grijns maar niet van zijn gezicht toen hij door de bergen reed; helemaal blij en vervuld van wat hij aan het doen was en vol van de muziek van zijn hart.
En daar was Merlijn.
‘Yo Merlijn, oude tovenaar’, riep Galahad, ‘ik ben op zoek naar de Heilige Graal. Enig idee waar ik het ding kan vinden?’
Merlijn glimlachte zijn magische glimlach.
‘Jazeker’, zei hij, ‘doe dat waar je hart van gaat zingen. Geniet van het moment waarop je het doet en maak je niet druk wat het resultaat gaat zijn. Luister naar wat je ziel je influistert en niet naar de afleidingen en angsten. Als je dat kunt heb je jouw Heilige Graal al gevonden.’
‘Oe’, zei Gawain, ‘dan heb ik ‘m al! Dat moet ik Tuur vertellen!’
‘Nee, hoor’ zei Merlijn, ‘dat hoeft niet. Koning Arthur’s hart gaat zingen van andere mensen in staat stellen hun Heilige Graal te vinden. Dus hij heeft de zijne allang gevonden!’
Nou, dat dus.
Luister naar je hart. Laat je niet afleiden. Luister niet naar de angst die roept dat het nooit goed genoeg is. Geniet van het moment waarin jij jouw hart laat zingen. En wees je eigen koning Tuur.
Goddelijker (en Godinnelijker) kan het niet.